چگونه از اتاق مشترک بچه ها پشیمان نشویم؟
تصمیم به بازسازی اتاق خواب
هفت سال پیش تصمیم گرفتیم یکی از سه اتاق خواب خانهمان را برداریم تا اتاق خواب اصلی بزرگتر شود. حالا، هنوز هم از اینکه بچههایمان مجبور شدند اتاق را با هم تقسیم کنند، پشیمانیم.
جزئیات بازسازی
هفت سال پیش، در خانهی کوچک ۹۰۰ فوت مربعیمان (که اندازهای مشابه ۸۴ متر مربع است)، تعداد اتاق خوابها را از سه به دو کاهش دادیم تا اتاق خواب اصلیمان را بزرگتر کنیم.
بسیاری از بودجه ۶۰,۰۰۰ دلاریمان را صرف بازسازی آشپزخانه جدید و جابجایی پلههای زیرزمین کردیم، اما در نهایت، بقیه هزینهها صرف تقسیم اتاق وسط به دو بخش شد.
چالشهای تقسیم اتاق
دخترانمان فضای کافی ندارند و سبک زندگیشان با هم سازگار نیست. دختران ما با به اشتراک گذاشتن یک اتاق مشکل دارند.
بررسی پشیمانیها
وقتی این تصمیم را گرفتم، نمیدانستم که شخصیتهای در حال رشد آنها با یکدیگر هماهنگ نخواهد شد. ما تصمیم داریم باز هم بازسازی کنیم، بخشی از این کار برای این است که دخترانمان هرکدام اتاق خودشان را داشته باشند.
نارضایتی از فضای ذخیرهسازی
برای دختر ۱۳ سالهام، لباسهای با اندازه بزرگسالان به آویزهای بزرگتری نیاز دارند که در کمد کوچک کودکانهاش جا نمیشوند. همچنین باید در مییافتم که با بزرگتر شدن آنها، وسایلشان نیز بیشتر میشود.
طرحهای آینده
در حال حاضر، جابجایی گزینه مناسبی نیست، بنابراین قصد داریم با اضافه کردن یک طبقه دوم به خانه، بازسازی دیگری انجام دهیم. مشکلات مربوط به اتاق دخترانم تنها دلیل این بازسازی نیست اما قطعاً یکی از عوامل مهم است.
من مشتاقم که یک انبار بزرگتر، اتاق لباسشویی در طبقه بالا و یک حمام اصلی اضافه کنیم، اما واقعاً خوشحالم که دخترانم قرار نیست دیگر فضایی را با هم تقسیم کنند.
نتیجهگیری
شاید حتی دور بودن از همدیگر باعث شود دلشان برای یکدیگر بیشتر تنگ شود. بله، آنها همچنان دعوا خواهند کرد — بالاخره آنها خواهر هستند — اما اطمینان دارم وقتی هر کدام فضای شخصی و خصوصی خودشان را داشته باشند، با هم بهتر کنار خواهند آمد.
دیدگاهتان را بنویسید