چگونه به این بدهی زیاد رسیدیم؟
در سال ۲۰۱۸، من و همسرم به این نتیجه رسیدیم که میزان بدهی‌های کارت اعتباری‌مان تقریباً پنج برابر بیشتر از میانگین یک خانواده معمولی در ایالات متحده است. در اوایل سال ۲۰۱۹، تصمیم گرفتیم که یک قانون ساده را دنبال کنیم و آن را «بازی مصرف» نامیدیم. در بهار همان سال، ما کارت اعتباری کوچک‌ترمان را پرداخت کردیم و تا سال ۲۰۲۱ به طور کامل از بدهی خلاص شدیم.
استرس ناشی از بدهی
هر یکشنبه شب، کیف پولم را باز می‌کردم و رسیدهای آخر هفته را روی هم می‌چیدم. این کار معمولاً در گردنم ایجاد درد می‌کرد و باعث می‌شد کم‌کم احساس گرما کنم. به وضوح دچار استرس شده بودم و به دلیل خوبی.
در آن زمان، من در اواخر دهه ۲۰ زندگی‌ام بودم، متأهل بودم و مادر سه فرزند بودم و حدود ۳۲,۰۰۰ دلار بدهی کارت اعتباری داشتم – این در حالی بود که میانگین خانواده‌های آمریکایی در آن زمان حدود ۶,۸۳۲ دلار بود.
تغییر عادت‌هایمان
باید عادت‌مان را تغییر می‌دادیم. کاهش مخارج تنها راه پیش روی ما بود.
بدهی‌هایمان را با تبدیل آن به یک بازی از بین بردیم
در سال ۲۰۱۹، سریال نتفلیکس ماری کاندو به نام «مرتب‌سازی با ماری کاندو» همه را به سمت مرتب‌سازی وسایل‌شان و حفظ مواردی که برای‌شان شادی می‌آورد، سوق داد.
ما بازی‌ای به نام مصرف اختراع کردیم. مصرف ساده بود: من و همسرم قول دادیم که تا زمانی که موجودی‌مان را مصرف نکرده‌ایم، هیچ چیزی نخریم.
گزارش و پاسخگویی اجتماعی
شبکه‌های اجتماعی شریک پاسخگویی من شدند. جریان‌های مالی را به شکل منظم در اینستاگرام به روز می‌کردم و افرادی که باعث تحریک خرید می‌شدند را از لیست خارج کردم.
بدهی‌مان را با روش گلوله برفی پرداخت کردیم
با بهار ۲۰۱۹، کارت اعتباری کوچک‌ترمان را پرداخت کردیم. بعد از آن، با روش گلوله برفی به سراغ بدهی‌های بزرگ‌تر رفتیم.
آموخته‌های ما
دیگر با فریاد «مصرف» در اطراف نمی‌دویم، اما ارزش‌هایی که این بازی به ما آموخت برای همیشه با ما خواهند ماند.